فیکول |Ficoll

فیکول |Ficoll

فیکول |Ficoll یک پلی‌ساکارید مصنوعی است که در زیست‌شناسی مولکولی و بیوشیمی به عنوان ماده‌ای برای جداسازی و تفکیک سلول‌ها و مولکول‌های زیستی مورد استفاده قرار می‌گیرد. این ترکیب عمدتاً به منظور ایجاد محلول‌های چگال با چگالی کنترل‌شده به کار می‌رود که اجازه می‌دهد سلول‌ها یا ذرات مختلف بر اساس چگالی‌شان از یکدیگر تفکیک شوند. به طور خاص، فیکول در تکنیک‌هایی مانند سانتریفیوژ ایزوفازی (isopycnic centrifugation) و جداسازی لنفوسیت‌ها از خون محیطی کاربرد فراوان دارد. با استفاده از محلول‌های فیکول، سلول‌های خونی می‌توانند به صورت لایه‌های مجزا تفکیک شوند.

خواص فیزیکی:

• ساختار و ترکیب: از زنجیره‌های متشکل از فروکتوز و گلوکز تشکیل شده است که به صورت شاخه‌دار و با وزن مولکولی بالا وجود دارد.

• حلالیت: به خوبی در آب محلول است و محلول‌های آن شفاف و همگن می‌باشند.

• ویسکوزیته: محلول‌های فیکول ویسکوزیته نسبتاً بالایی دارند که بسته به غلظت و وزن مولکولی فیکول متغیر است؛ این ویژگی به ایجاد چگالی‌های متفاوت در محلول کمک می‌کند.

• چگالی: محلول‌های فیکول می‌توانند در بازه چگالی 1.03 تا 1.13 گرم بر سانتی‌متر مکعب تنظیم شوند که امکان جداسازی سلول‌ها بر اساس چگالی را فراهم می‌آورد.

• ثبات حرارتی: در محدوده دمایی معمول آزمایشگاهی (20 تا 37 درجه سانتی‌گراد) از پایداری خوبی برخوردار است و تغییرات دمایی کوچک تأثیر چندانی بر خواص آن ندارد.

• شکل ظاهری:  به صورت پودر سفید یا محلول شفاف بدون رنگ عرضه می‌شود.

خواص شیمیایی:

• ساختار مولکولی: از واحدهای فروکتوز (قندهای ساده) متصل به یک اسکلت گلوکز تشکیل شده است که این ساختار شاخه‌دار باعث افزایش وزن مولکولی و خاصیت حلالیت آن می‌شود.

• پایداری شیمیایی: در محدوده pH خنثی تا کمی بازی (pH 6 تا 8) پایدار است و در این بازه دچار هیدرولیز یا تجزیه نمی‌شود. اما در شرایط اسیدی یا بازی شدید ممکن است ساختار آن تخریب شود.

• واکنش‌پذیری: به دلیل ساختار پلی‌ساکاریدی، فیکول فاقد گروه‌های عاملی واکنش‌پذیر مانند آمین یا کربوکسیل است و به طور کلی از نظر شیمیایی نسبتاً غیرواکنشی و بی‌اثر است، که این ویژگی آن را برای کاربردهای زیستی مناسب می‌سازد.

• عدم سمیت و زیست‌سازگاری: به عنوان یک ماده غیرسمی و زیست‌سازگار شناخته شده و در تماس با سلول‌ها تغییرات شیمیایی یا تخریبی ایجاد نمی‌کند.

• پایداری اکسیداتیو: نسبت به اکسیداسیون مقاومت مناسبی دارد و در شرایط معمول آزمایشگاهی اکسید نمی‌شود.

کاربردها:

• جداسازی سلول‌ها: یکی از اصلی‌ترین کاربردهای فیکول، در جداسازی سلول‌های تک‌هسته‌ای خون (مانند لنفوسیت‌ها و مونوسیت‌ها) از خون محیطی یا مغز استخوان است. محلول‌های فیکول با چگالی کنترل‌شده، امکان تفکیک سلول‌ها بر اساس چگالی را فراهم می‌آورند.

• سانتریفیوژ ایزوفازی: در روش‌های سانتریفیوژ با چگالی ایزوفازی، فیکول به عنوان محیطی برای تفکیک ذرات مختلف سلولی و مولکولی استفاده می‌شود.

• تهیه نمونه‌های خالص برای آزمایشات تحقیقاتی و بالینی: با استفاده از فیکول می‌توان نمونه‌های خالص سلولی تهیه کرد. که در آزمایشات ایمونولوژیک، بیوشیمیایی و مولکولی کاربرد دارند.

• کاربرد در کشت سلول: فیکول به عنوان ماده‌ای که بافت و سلول‌ها را در طول فرآیند جداسازی حفظ می‌کند. در کشت سلولی و آزمایشات مربوط به عملکرد سلولی اهمیت دارد.

• صنعت داروسازی و تحقیقات پزشکی: به منظور تهیه سلول‌های خالص برای تولید واکسن‌ها، بررسی پاسخ‌های ایمنی و انجام مطالعات دارویی، فیکول کاربرد فراوان دارد.

• مطالعات هماتولوژی و ایمونولوژی: جداسازی سلول‌های خونی مختلف برای بررسی بیماری‌ها، تست‌های تشخیصی و پژوهش‌های بالینی با استفاده از فیکول انجام می‌شود.

جهت مشاهده مواد شیمیایی بیشتر به سایت مال کالا مراجعه نمایید.